การทับซ้อนของ ADHD และออทิสติก: ทำความเข้าใจการอำพรางตนของออทิสติกด้วยเครื่องมือ CATQ

การใช้ชีวิตในโลกที่สมองของคุณมีการทำงานที่แตกต่างออกไป อาจรู้สึกเหมือนกับการพยายามไขปริศนาที่ขาดชิ้นส่วนไป สำหรับหลาย ๆ คน เส้นแบ่งระหว่าง ADHD และออทิสติกจะพร่าเลือน ทำให้เกิดประสบการณ์ภายในที่ซับซ้อนและมักจะสับสน ปรากฏการณ์ของ การทับซ้อนกันของ ADHD และออทิสติก เป็นส่วนสำคัญที่ต้องสำรวจสำหรับผู้ที่ต้องการทำความเข้าใจตนเอง หากคุณเคยรู้สึกว่าตนเองกำลังแสดงอยู่ตลอดเวลา เหนื่อยล้าจากการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และไม่แน่ใจว่าตัวตนที่แท้จริงของคุณเริ่มต้นที่ใด คุณไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันกำลังอำพรางภาวะออทิสติกอยู่? คำถามนี้เป็นจุดเริ่มต้นทั่วไปของการเดินทางเพื่อค้นพบตนเอง และการทำความเข้าใจความละเอียดอ่อนของลักษณะทางระบบประสาทของคุณคือ ก้าวแรก สำหรับผู้ที่ต้องการประเมินความรู้สึกเหล่านี้ เครื่องมืออย่าง CATQ สามารถให้ความชัดเจนที่มีค่า คุณสามารถ สำรวจลักษณะเฉพาะของคุณ และเริ่มเห็นรูปแบบของคุณได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ทำความเข้าใจการทับซ้อนของ ADHD และออทิสติก

เป็นที่ยอมรับกันมากขึ้นในแวดวงจิตวิทยาว่า ADHD และออทิสติกไม่ได้แยกขาดจากกัน แต่กลับพบร่วมกันบ่อยครั้ง การทับซ้อนกันนี้ มักเรียกว่า AuDHD ซึ่งสร้างลักษณะเฉพาะของจุดแข็งและความท้าทาย แม้ว่าจะเป็นภาวะความผิดปกติทางพัฒนาการระบบประสาทที่แตกต่างกัน แต่ก็มีลักษณะภายนอกที่คล้ายคลึงกันหลายประการ ซึ่งอาจทำให้การแยกแยะและการวินิจฉัยเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน

หลายบุคคลใช้เวลาหลายปีรู้สึก "ไม่ถูกต้องนัก" ในสถานการณ์ทางสังคม ประสบปัญหาในการทำงานของผู้บริหาร (executive functions) และมีภาวะไวต่อสิ่งกระตุ้นทางประสาทสัมผัสโดยไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจน นี่เป็นเพราะพฤติกรรมระดับพื้นผิวอาจดูคล้ายกัน แต่แรงจูงใจและประสบการณ์ภายในมักจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ การตระหนักถึงการทับซ้อนกันนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการให้การสนับสนุนที่ถูกต้องและส่งเสริมการยอมรับตนเองอย่างแท้จริง

เมื่อลักษณะเฉพาะดูคล้ายกัน: การวินิจฉัยผิดพลาดและพฤติกรรมการอำพรางตน

หนึ่งในความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม AuDHD คือศักยภาพสูงในการ วินิจฉัยผิดพลาด ตัวอย่างเช่น การไม่สนใจสังคมที่พบใน ADHD อาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นความแตกต่างในการสื่อสารทางสังคมในภาวะออทิสติก ในทำนองเดียวกัน การจดจ่ออย่างเข้มข้นในความสนใจพิเศษของบุคคลออทิสติกอาจถูกตีความผิดว่าเป็นการจดจ่อที่มากเกินไปที่เกี่ยวข้องกับ ADHD

นี่คือจุดที่การอำพรางตน หรือการปิดบัง กลายเป็นปัจจัยสำคัญ บุคคลออทิสติกอาจพัฒนากลยุทธ์ที่ซับซ้อนเพื่อซ่อนลักษณะออทิสติกของตน และแสดงออกเหมือนคนที่มีระบบประสาททั่วไป ซึ่งอาจบดบังลักษณะทางระบบประสาทที่แท้จริง อาการทับซ้อนกัน ที่เรียนรู้เหล่านี้ อาจทำให้ยากอย่างยิ่งสำหรับแพทย์ และสำหรับตัวบุคคลเอง ในการแยกแยะว่าอะไรเกิดจาก ADHD อะไรเกิดจากออทิสติก และอะไรคือผลผลิตของทั้งสองอย่าง

ความไวทางสังคมและประสาทสัมผัสที่เหมือนกัน: อะไรคือสิ่งที่เชื่อมโยงถึงกัน?

ทั้งบุคคลออทิสติกและ ADHD มักรายงานว่ามี ปัญหาในการประมวลผลทางประสาทสัมผัส ที่สูงขึ้น ห้องที่แออัดอาจท่วมท้นเนื่องจากเสียงดังและแสงจ้า (ลักษณะทั่วไปของออทิสติก) หรือเนื่องจากกระแสข้อมูลที่วุ่นวายและเกิดขึ้นพร้อมกันซึ่งสมองของคน ADHD ยากที่จะกรอง ผลลัพธ์ที่ได้คือ ภาวะรับภาระทางประสาทสัมผัสเกิน และความต้องการที่จะปลีกตัว ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกัน

เช่นเดียวกัน ความยากลำบากทางสังคม เป็นลักษณะเด่นของทั้งสองลักษณะทางระบบประสาท ผู้ที่มี ADHD อาจประสบปัญหาในการขัดจังหวะผู้อื่นหรือติดตามบทสนทนา ในขณะที่บุคคลออทิสติกอาจพบว่ายากที่จะตีความสัญญาณที่ไม่ใช่คำพูด หรือทำความเข้าใจกฎทางสังคมที่ไม่ได้พูดออกมา ทั้งสองอย่างสามารถนำไปสู่ความวิตกกังวลทางสังคมและความรู้สึกที่ไม่เข้าพวกกับเพื่อนร่วมรุ่นอยู่เสมอ ซึ่งตอกย้ำความจำเป็นในการอำพรางตนหรือปลีกตัว

การอำพรางตนของออทิสติกกับกลยุทธ์ทางสังคมของ ADHD

แม้ว่าทั้งสองกลุ่มจะปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมทางสังคมได้ แต่ "เหตุผล" และ "วิธีการ" มักจะแตกต่างกัน การทำความเข้าใจความแตกต่างระหว่าง กลยุทธ์ การอำพรางตนของออทิสติกกับ ADHD เป็นกุญแจสำคัญในการระบุรากฐานของประสบการณ์ทางสังคมของคุณ การอำพรางตนของออทิสติกมักเป็นกลยุทธ์การเอาชีวิตรอดโดยไม่รู้ตัว ในขณะที่กลยุทธ์ทางสังคมของ ADHD อาจเป็นการพยายามอย่างมีสติมากขึ้นในการจัดการอาการ

นี่คือจุดที่เครื่องมือที่ได้รับการรับรองทางวิทยาศาสตร์สามารถพลิกเกมได้ โดยการทำแบบประเมินที่เน้นการปิดบัง คุณสามารถเริ่มเห็นได้ว่าพฤติกรรมของคุณสอดคล้องกับรูปแบบของการอำพรางตน การชดเชย หรือการปรับตัวให้เข้ากับสังคมหรือไม่ คุณสามารถ ทำแบบทดสอบฟรี บนหน้าแรกของเราเพื่อรับข้อมูลเชิงลึกส่วนบุคคล

เจตนาหลักเบื้องหลังการปรับตัวทางสังคม

สำหรับคนออทิสติกหลายคน แรงจูงใจหลักเบื้องหลังการอำพรางตนคือการเข้ากับผู้อื่น หลีกเลี่ยงการถูกรังแกหรือตัดสิน และดู "ปกติ" เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบทางสังคมเชิงลบ มันคือความพยายามที่จะซ่อนตัวตนที่แท้จริงที่รู้สึกแตกต่างโดยพื้นฐาน ประสบการณ์ภายในคือการเฝ้าระวังและการแสดงออกอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเหนื่อยล้าอย่างมาก

ในทางตรงกันข้าม กลไกการรับมือ ทางสังคมสำหรับ ADHD มักจะมุ่งไปที่การจัดการอาการแบบเรียลไทม์ บุคคลที่มี ADHD อาจพยายามอย่างมีสติที่จะไม่ขัดจังหวะผู้อื่น ใช้เทคนิคช่วยจำเพื่อจำชื่อ หรือใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจดจ่อกับการสนทนา เป้าหมายไม่ใช่การซ่อนตัวตนหลัก แต่เป็นการจัดการกับข้อบกพร่องของการทำงานของผู้บริหาร (executive function) เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมได้อย่างประสบความสำเร็จ

พฤติกรรมที่สังเกตได้: การวางแผนบทสนทนา การเลียนแบบ และการชดเชย

ความตั้งใจที่แตกต่างกันเหล่านี้ นำไปสู่พฤติกรรมที่แตกต่างกัน การอำพรางตนของออทิสติกมักเกี่ยวข้องกับ:

• การวางแผนบทสนทนา: ซ้อมบทสนทนาล่วงหน้า
• การเลียนแบบ: เลียนแบบท่าทาง การแสดงออกทางสีหน้า และรูปแบบการพูดของผู้อื่น
• การสบตาแบบบังคับ: พยายามอย่างมีสติและมักจะรู้สึกไม่สบายใจ เพื่อให้เป็นไปตามความคาดหวังทางสังคมในการสบตา

สิ่งเหล่านี้เป็นรูปแบบของ กลยุทธ์การชดเชย ซึ่งเป็นหนึ่งในประเด็นสำคัญที่วัดโดยแบบสอบถาม Camouflaging Autistic Traits (CATQ) ในขณะที่ผู้ที่มี ADHD อาจใช้กลยุทธ์เช่นกัน แต่โดยทั่วไปแล้วจะไม่ได้เกี่ยวกับการสร้างบุคลิกที่แตกต่างออกไปทั้งหมด แต่เป็นการจัดการแรงกระตุ้นและความสนใจในขณะนั้นมากกว่า เครื่องมือ CATQ สามารถช่วยคุณระบุได้ว่าคุณใช้พฤติกรรมเหล่านี้บ่อยที่สุด

การทำงานของผู้บริหาร: ความท้าทายที่คล้ายคลึงแต่แตกต่างกัน

การทำงานของผู้บริหาร (Executive function) ซึ่งเป็นชุดทักษะทางจิตใจที่รวมถึงความจำใช้งาน การคิดที่ยืดหยุ่น และการควบคุมตนเอง เป็นประเด็นท้าทายที่สำคัญสำหรับทั้งบุคคลออทิสติกและ ADHD ลักษณะความหลากหลายทางระบบประสาท เหล่านี้ถูกจัดการโดยสมองส่วนหน้า และมีความจำเป็นสำหรับการวางแผน การจดจ่อ และการทำงานหลายอย่างพร้อมกัน อย่างไรก็ตาม ลักษณะเฉพาะของการทำงานที่บกพร่องนี้มักจะแตกต่างกันไป

การทำงานของผู้บริหารที่บกพร่องใน ADHD: การจดจ่อ การวางแผน และการหุนหันพลันแล่น

ใน ADHD การทำงานของผู้บริหารที่บกพร่อง มักแสดงออกในรูปแบบของความท้าทายเกี่ยวกับ:

• การคงความสนใจ: ความยากลำบากในการจดจ่อกับงานที่ไม่กระตุ้นมากนัก
• การเริ่มต้นงาน: ความยากลำบากอย่างต่อเนื่องในการเริ่มต้นงาน แม้แต่งานสำคัญ (การผัดวันประกันพรุ่ง)
• การควบคุมแรงกระตุ้น: การกระทำโดยไม่คิด ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อทุกสิ่งตั้งแต่การสนทนาไปจนถึงพฤติกรรมการใช้จ่าย
• ความจำใช้งาน: การลืมข้อมูลที่เพิ่งได้รับ

ความท้าทายเหล่านี้มักจะเปลี่ยนแปลงไปมา ผันผวนตามระดับความสนใจและการกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อม

การทำงานของผู้บริหารที่บกพร่องในออทิสติก: ความแข็งทื่อทางความคิด การเปลี่ยนผ่าน และความยืดหยุ่นทางความคิด

สำหรับบุคคลออทิสติก ความท้าทายในการทำงานของผู้บริหารมักจะมุ่งเน้นไปที่:

• ความแข็งทื่อทางความคิด: การชอบกิจวัตรและความยากลำบากในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด
• การเปลี่ยนความสนใจ: มีปัญหาในการเปลี่ยนผ่านจากงานหรือหัวข้อหนึ่งไปยังอีกหัวข้อหนึ่งได้อย่างราบรื่น
• ความยืดหยุ่นทางความคิด: พบว่ายากที่จะมองสถานการณ์จากหลายมุมมอง หรือสร้างทางเลือกอื่นในการแก้ไขปัญหา

ในขณะที่ผู้ที่มี ADHD อาจประสบปัญหาในการ เริ่มต้น งาน แต่บุคคลออทิสติกอาจประสบปัญหาในการ หยุด หรือ เปลี่ยน จากงานที่พวกเขากำลังจดจ่ออย่างมาก การทำความเข้าใจความละเอียดอ่อนเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญของกระบวนการค้นพบตนเอง ซึ่งเป็นเส้นทางที่ การประเมินออนไลน์ของเรา ได้รับการออกแบบมาเพื่อสนับสนุน

การรับมือกับความวิตกกังวลทางสังคม: เป็น ADHD, ออทิสติก หรือทั้งสองอย่าง?

ความวิตกกังวลทางสังคมเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่งในทั้งกลุ่มประชากร ADHD และออทิสติก แต่รากเหง้าของมันอาจแตกต่างกัน การแยกแยะ ความวิตกกังวลทางสังคม ADHD หรือออทิสติก ต้องพิจารณาถึงสาเหตุที่แท้จริงของความทุกข์ มันคือความกลัวการถูกปฏิเสธ หรือเป็นความเหนื่อยล้าอย่างแท้จริงจากการแสดงบทบาทที่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของคุณ?

ความวิตกกังวลทางสังคมในฐานะการตอบสนองของออทิสติกต่อความเหนื่อยล้าจากการอำพรางตน

สำหรับคนออทิสติกหลายคน ความวิตกกังวลทางสังคมเป็นผลโดยตรงจากพลังงานมหาศาลที่ต้องใช้ในการปิดบังลักษณะเฉพาะของตนเอง การเฝ้าระวังตนเองอย่างต่อเนื่อง การกดทับพฤติกรรมตามธรรมชาติ (เช่น การกระตุ้นตนเอง) และการประมวลผลสัญญาณทางสังคมอย่างใช้ความพยายาม นำไปสู่สภาวะความอ่อนล้าอย่างรุนแรงที่เรียกว่า ภาวะหมดไฟแบบออทิสติก

ความวิตกกังวลในกรณีนี้ ไม่ใช่แค่การพูดผิดพลาดเท่านั้น แต่เป็นความกลัวฝังลึกที่จะถูก "ค้นพบ" ว่าแตกต่าง และความเหนื่อยล้าอย่างสาหัสจากการแสดงออกนั้นเอง หลังจากงานสังคม บุคคลออทิสติกจำนวนมากต้องการเวลาฟื้นตัวอยู่คนเดียวเป็นเวลานานเพื่อเติมพลัง

ADHD, ภาวะดิสโฟเรียจากความไวต่อการถูกปฏิเสธ และความมั่นใจทางสังคม

ในกลุ่มผู้มี ADHD ความวิตกกังวลทางสังคมมักเชื่อมโยงกับปรากฏการณ์ที่เรียกว่า ภาวะดิสโฟเรียจากความไวต่อการถูกปฏิเสธ (Rejection Sensitive Dysphoria - RSD) นี่คือความไวทางอารมณ์อย่างรุนแรงและความเจ็บปวดที่เกิดจากการรับรู้ว่าถูกปฏิเสธหรือวิพากษ์วิจารณ์จากบุคคลสำคัญในชีวิตของคุณ

การได้รับผลตอบรับเชิงลบเป็นเวลาหลายปีเกี่ยวกับการขัดจังหวะ การลืม หรือดูเหมือนไม่สนใจ สามารถสร้างความกลัวอย่างรุนแรงต่อความผิดพลาดทางสังคมในอนาคตได้ ความวิตกกังวลในที่นี้มักเชื่อมโยงกับความกลัวความล้มเหลวและผลกระทบต่อความสัมพันธ์ ซึ่งสามารถกัดกร่อนความมั่นใจทางสังคมเมื่อเวลาผ่านไป

พ้นจากความสับสน: สู่การเข้าใจตนเองและการสนับสนุน

การคลี่คลายความสัมพันธ์ของ ADHD และออทิสติกไม่ใช่เรื่องของการพยายามให้เข้ากับกรอบใดกรอบหนึ่ง แต่มันคือการได้รับภาษาและความเข้าใจเพื่ออธิบายประสบการณ์เฉพาะตัวของคุณเอง การตระหนักว่าลักษณะเฉพาะของทั้งสองลักษณะทางระบบประสาทอาจปรากฏในชีวิตของคุณได้อย่างไร ตั้งแต่ความท้าทายในการทำงานของผู้บริหารไปจนถึงกลยุทธ์ทางสังคม เป็นการแสดงความเมตตาต่อตนเองและเป็นการเสริมสร้างพลัง สิ่งนี้ช่วยยอมรับความยากลำบากของคุณและเปิดประตูสู่การค้นหาการสนับสนุนที่เหมาะกับคุณอย่างแท้จริง

หากบทความนี้ตรงกับความรู้สึกของคุณ ขั้นตอนต่อไปของคุณอาจเป็นการสำรวจพฤติกรรมการอำพรางตนของคุณในลักษณะที่มีโครงสร้างมากขึ้น แบบสอบถาม Camouflaging Autistic Traits (CATQ) เป็นเครื่องมือที่ได้รับการรับรองทางวิทยาศาสตร์ซึ่งออกแบบมาเพื่อจุดประสงค์นั้น CATQ ให้การประเมินส่วนบุคคลฟรีเพื่อวัดแนวโน้มการอำพรางตน การชดเชย และการปรับตัวให้เข้ากับสังคมของคุณ ความรู้คือพลัง และการเข้าใจจิตใจของตนเองคือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เริ่มต้นการเดินทางของคุณ สู่ชีวิตที่แท้จริงยิ่งขึ้นวันนี้

คำตอบสำหรับคำถามของคุณเกี่ยวกับ ADHD, ออทิสติก และการอำพรางตน

ADHD เป็นรูปแบบหนึ่งของออทิสติกหรือไม่?

ไม่ใช่ ADHD และออทิสติกเป็นภาวะความผิดปกติทางพัฒนาการระบบประสาทที่แตกต่างกัน โดยมีเกณฑ์การวินิจฉัยที่ต่างกัน อย่างไรก็ตาม ทั้งสองมีลักษณะที่ทับซ้อนกันหลายประการและมักเกิดร่วมกัน ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมหลายคนถึงเชื่อมโยงกับประสบการณ์จากทั้งสองกลุ่ม พวกมันคล้ายกับญาติสนิทมากกว่าพ่อแม่กับลูก

ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันกำลังอำพรางภาวะออทิสติกอยู่?

สัญญาณทั่วไปรวมถึงความรู้สึกหมดแรงโดยสิ้นเชิงหลังจากการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม การซ้อมบทสนทนาอย่างระมัดระวัง การเลียนแบบภาษากายของผู้อื่นเพื่อให้เข้ากับสังคม และการกดทับสัญชาตญาณตามธรรมชาติ เช่น การกระสับกระส่ายหรือการกระตุ้นตนเอง (stimming) หากคุณรู้สึกเหมือนกำลังแสดงเป็นตัวละครในชีวิตของคุณเอง คุณอาจกำลังอำพรางตนอยู่ วิธีที่ดีในการสำรวจเรื่องนี้คือการใช้เครื่องมือที่ออกแบบมาเพื่อวัดพฤติกรรมเหล่านี้ เช่น แบบทดสอบ CATQ

สัญญาณของการอำพรางตนแบบออทิสติกมีอะไรบ้าง?

สัญญาณแบ่งออกเป็นสามประเภทหลัก: การชดเชย (การใช้สติปัญญาเพื่อเอาชนะความยากลำบากทางสังคม), การอำพรางตน (การซ่อนลักษณะออทิสติกและการเลียนแบบพฤติกรรมของคนที่มีระบบประสาททั่วไป), และ การปรับตัวเข้ากับสังคม (การบังคับตนเองให้เข้าร่วมในสถานการณ์ทางสังคมที่ไม่สบายใจเพื่อให้เข้ากับผู้อื่น) การรู้สึกถึงช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างตัวตนภายในของคุณกับบุคคลที่คุณแสดงต่อโลกภายนอกเป็นสัญญาณหลัก คุณสามารถ รับคะแนนของคุณ เพื่อดูว่าคุณเกี่ยวข้องกับหมวดหมู่เหล่านี้อย่างไร

ฉันเป็นออทิสติก หรือเป็นแค่ความกระอักกระอ่วนทางสังคม?

แม้ว่า ความกระอักกระอ่วนทางสังคม จะเป็นความไม่สบายใจทั่วไปในสถานการณ์ทางสังคม แต่ความแตกต่างทางสังคมของออทิสติกมีรากฐานมาจากการประมวลผลข้อมูลในสมองที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการเข้าใจสัญญาณที่ไม่ใช่คำพูดและกฎทางสังคมที่ไม่ได้เขียนไว้โดยธรรมชาติ หากความท้าทายทางสังคมของคุณเป็นตลอดชีวิต สอดคล้องกันในทุกสถานการณ์ และนำไปสู่ความเหนื่อยล้าอย่างมาก อาจไม่ใช่แค่ความกระอักกระอ่วนทางสังคมเท่านั้น